No title

Τι πιο σημαντικό για μας από την φιλία και την αγάπη. Μια απλή καλημέρα το πρωί απ' τον κολητό μας, μια ζεστή αγκαλιά ενός φίλου μας όταν είμαστε πεσμένοι ψυχολογικά. Μας δίνει δύναμη, κουράγιο να συνεχίσουμε αυτό που ονομάζουμε ζωή. Ξενερώνω όταν ακούω από αγόρια να λένε πως όλες οι κοπέλες είναι ίδιες ή κορίτσια που λένε πως όλα τα αγόρια είναι μαλακισμένα. Όλοι έχουμε μια διαφορετική προσωπικότητα και πιστεύω πως επειδή πήγε κάτι στραβά σε μια σχέση μας σημαίνει πως όλες οι υπόλοιπες θα είναι έτσι. Στο κάτω κάτω ότι δίνουμε παίρνουμε. Δεν μπορούμε να περιμένουμε απ'τον άλλο να μας φαίρεται σωστά αν εμείς κάνουμε λάθη. Είναι πολύ δύσκολα να βρούμε τον αγαπημένο μας αλλά αν ψάξουμε καλά και το θέλουμε πραγματικά ή τον βρίσκουμε ή μας βρίσκει. Αυτοκαταστρεφόμαστε όταν βρισκόμαστε σε επαφή με την μοναξιά. και οι πραγματικοί φίλοι σπάνιοι είναι αλλά τι θα κάναμε χωρίς αυτούς???

Αλέξης

Σαν σήμερα ένα παιδί αθώο σαν εμάς δολοφονίθηκε εν ψυχρώ γιατί προσπάθησε να αλλάξει κάτι... Εμείς οι μαθητές κάθε 6/12 κάνουμε πορείες, αποχές και γενικά διαμαρτυρόμαστε για αυτή την αποτρόπαια, φριχτή πράξη. Παρ' όλα αυτά πεθαίνουν τόσα παιδιά από την πείνα. Πριν από μερικές μέρες 23 παιδιά πέθαναν στη Συρία από οβίδα. Και σας ερωτώ αγαπημένο μου κοινό γιατί εμείς διαμαρτυρόμαστε μόνο για τη δολοφονία αυτού του παιδιού;;; Ειλικρινά I don't know...  Δεν μπορώ να διαφωνίσω αυτό το παιδί πέθαινε πολύ άδικα αλλά πεθαίνουν και άλλα τόσα κάθε μέρα. Δέχομαι σχόλια... <3 br="br">

Ο τελευταίος σταθμός είναι ο θάνατος...

Περνάμε τη ζωή μας με την επιθυμία να τα κανουμε όλα κυνηγώντας όνειρα πιστεύοντας πως έτσι θα καταφέρουμε να γίνουμε ευτυχισμένοι. Δεν είναι όμως έτσι. Η ζωή βρίσκεται στον δρόμο και όχι στο φτάσιμο και δεν έχει να κάνει με το πόσο ωραίο, μεγάλο και αληθινό είναι αυτό που κυνηγάμε. Ο τελευταίος σταθμός είναι ο θάνατος. Αν δεν ξέρουμε πώς να γίνουμε ευτυχισμένοι, πώς να γίνουμε καλύτεροι δεν πρόκειται να κατακτήσουμε αυτά που θέλουμε. Γι'αυτό ακριβώς πρέπει να απολαμβάνουμe την κάθε στιγμή. Η ζωή είναι γεμάτh από θησαυρούς που κυνηγούν πολλοί, πράγματα που πιστεύουν πως θα τους δώσουν την ευτυχία, τα οποία πολλές φορές αποδεικνύονται πως ήταν χίμαιρες γιατί ανακαλύπτουν πως όταν φτάνουν στον προορισμό τους  ολοκληρώνουν τις επιθυμίες τους καταλήγουν να μην έχουν τίποτα. Ο αληθινός θησαυρός βρίσκεται στον δρόμο, στην αναζητηση, στην παράταση της επιθυμίας και όχι στην χαλάρωση του κορεσμού. Να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος γιατί ο τελευταίος σταθμός του ταξιδιού σου είναι ο θάνατος


                                           

Someone's gone

Όταν ένας αγαπημένος μας άνθρωπος φεύγει από τη ζωή κλαίμε, γελάμε, δεν ξέρουμε πώς να αντιδράσουμε... Αν κανείς το καλοσκεφτεί αντιδρούμε τελείως εγωιστικά χωρίς να λυπόμαστε τον άλλο που πέθανε αλλά το πως είμαστε εμείς που τον χάσαμε για πάντα και δεν πρόκειται να τον ξαναδούμε, να τον ξανακούσουμε... Τα γράφω αυτά γιατί πρόσφατα και εγώ έχασα κάποιον που αγαπούσα και έπειτα από λίγο καιρό αφότου πέρασα αρκετά δύσκολες ώρες έκατσα και τα σκέφτηκα όλα ήρεμα είδα πως όλοι οι άνθρωποι που ξέρω όταν έχασαν κάποιον που αγαπούσαν πολύ έκλαψαν όχι για αυτόν αλλά για τον εαυτό τους που δεν θα τον ξανάβλεπαν. Τελικά το έχει ο ανθρώπινος χαρακτήρας να φέρεται εγωιστικά σε τέτοιες καταστάσεις...

Βαριέμαι....για μια ακόμη φορά δεν ξέρω τι να γράψω ναι έχω στερέψει απο σκέψεις αγαπητό μου κοινό φταίει η βλακεία που με δέρνει άι ντόντ νόου μου αρέσει να κλαίγομαι αν και δεν μου είναι ευχάριστο να το παίζω.Το μόνο που ζήτάω είναι  λίγη καλοπέραση... "Και τι ζητάω, τι ζητάω μια ευκαιρία στον πάραδεισο να πάω!"

Σκέψεις....παντού καθετί και μια σκέψη που βασανίζει το μυαλό με κάτι το οποίο θέλουμε ή δεν θέλουμε να συμβεί πληκτικές οι σκέψεις καλύτερα είναι τα όνειρα εκεί τουλάχιστον ξέρεις ότι κάτι δεν θα γίνει εκατό τα εκατό ενώ η σκέψη έχει πενήντα τα εκατό πιθανότητα να γίνει σκέψεις ή όνειρα λοιπόν....;

Όνειρα

Κάτι πού θέλουμε να γίνει αλλά απότυπώνεται στο υποσεινήδειτο δίνοντάς μας την ελπίδα ότι θα γίνει αλλά δεν γίνεται άρα τα όνειρα είναι κάτι άπιαστο!



Σκέψεις

Κάτι που ξέρουμε ότι έχει τις μισές πιθανότητες απο την αντίθετη σκέψη να γίνει άρα με τις σκέψεις τίποτα δεν είναι σίγουρο....

Και τώρα σας βάζω το ερώτημα όνειρα ή σκέψεις...;

Συλλογισμοί...

Και ναι όσο προχωράς οι Σκέψεις εμβαθύνουν από που να αρχίσω...
ΣΚΕΨΕΙΣ...

Λοιπόν αρχίζω ξαφνικά άλλαξες δεν ξέρω γιατί εκτιμώ την αλλαγή δεν μου χρωστάς κάτι ότι έκανα το έκανα μέσα από την καρδιά μου γιατί σε αγαπάω...
Και συνεχίζω τι αξίζει πιο πολύ στην ζωή? Πάντα βάζω ένα ερώτημα σε εσάς και πραγματικά είναι μια σκέψη που με τρομάζει,με χαλαρώνει,με κάνει καλύτερο, με βοηθά...

Σκέφτομαι...Respect... Οι ΣΚΕΨΕΙΣ είναι δικαίωμά μου δεν δίνω αναφορά τι σκέφτομαι και τι γράφω γιατί άλλωστε έτσι δεν θα ήταν ωραίο και πραγματικά λυπάμαι που πριν λίγους μήνες κάποια άτομα μπήκαν έτσι στο blog μου χωρίς να τους το πω και άρχισαν να μου λένε ότι τα κατηγορώ... Τα συγχωρώ απλά το θέμα μου είναι γιατί μου βγάζουν τόση άρνηση και δεν μπορούν να δουν ποια πραγματικά είμαι...

Κάποιοι σε μισούν...Με το να ασχολείσαι τους δίνεις τροφή για συζήτηση...
Τον τελευταίο καιρό κατηγορήθηκα για αρκετά πράγματα για τα οποία δεν έφταιξα... Ποιος είναι αυτός που με μισεί που ζητάει εκδίκηση από εμένα...? Τι κάνω λάθος?

Λοιπόν ώρα να κλείσω είπα ότι είχα να πω αυτά!
Σας χαιρετώ αγαπημένοι μου αναγνώστες και ότι κι αν κάνετε να περνάτε καλά!!!

Μαλακίες

Δεν τον καταλαβαίνω... Αλλά και εγώ είμαι μια ηλίθια που έκατσα και άκουσα όλα τα γλυκόλογα που μου έλεγε... Μετά όμως μια ωραία μέρα με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει πως δεν του αξίζω και πως από την αρχή δεν έπρεπε να τα είχε φτιάξει μαζί μου. Αφού όμως πρώτα με αγκαλιάζει και φιλάει όλες τις πρωηγούμενες μέρες. Εγώ τώρα τι πρέπει να κάνω;;;
 Παλεύω για εσένα έχασα 4 μήνες από την ζωή μου για εσένα ξέρεις τι νιώθω και ξέρεις και πολύ καλά ότι τα δικά σου αισθήματα δεν είναι τόσο αθώα... Απλά απορώ γιατί προτιμάς να τα καταπνίγεις.. Μάλλον δεν θα το μάθω ποτέ... Τελικά δεν αξίζει και φταίω εγώ που σε αγαπάω κατάλαβες ΠΑΛΙ εγώ φταίω και πάλι εγώ είμαι η ηλίθια που καθόταν και άκουγε τις μαλακίες που μου έλεγες...

How I wish you were here...

How I wish here...

I'm Back!!!!

Επιτέλους πολυαγαπημένο μου κοινό επέστρεψα!!! Τον τελευταίο καιρό αν και πέρασα μια φάση είμαι καλά και πιστεύω πως φαίνεται. Αν κανείς βιώσει μια απώλεια το ξεπερνάει... έτσι έγινε και με μένα αλλά τι να πεις η ζωή συνεχίζεται. Δεν μπορώ να περιμένω κάποιο θαύμα πρέπει να καταλάβω ότι φτιάχνω μόνη μου τη μοίρα μου και να ξεπεράσω όλα όσα συμβαίνουν όχι με λύπη αλλά με χαρά και χαμόγελο. Η αγάπη που παίρνω καθημερινά από φίλους και όχι μόνο με κάνει να ξέρω ότι πρέπει να σφιρίζω χαρούμενα! Αυτά είχα να πω για τώρα σας εύχομαι να είστε και να περνάτε καλά!

Ο ελάχιστος εαυτός

Ο ελάχιστος εαυτός, ο τρελός χορευτής, η κιβωτός των κινήσεων, ο ιχνηλάτης του βέγα.Το πιο ανυπάκουο απ'τα δυο φαντάσματα,εκείνο που είναι το ωμέγα του εγώ.Είδε την πρώτη μέρα που χάραξε -απ'όπου ξεκίνησαν όλα τα μυστήρια- γι'αυτό έχει γίνει βέβηλος κι άναρθρος κι αέρας αγιάτρευτος που κουνάει τα δόντια.Όταν φοβάται τα μαλλιά του αλλάζουνε και γίνονται τένοντες ζώου κυνηγημένου, βελόνες στο δάσος με τ'απόδημα πεύκα ή ακόμα και σώμα στις ράγες του τρένου.Κι ένώ μπορεί να αναγνωρίζει σπαράγματα δε λέει να ξεχωρίσει τη φρίκη απ'το φιρίκι.Λερώνει με τα πόδια του ψεύτη ουρανό και κλέβει από την κόλαση ότι του ανήκει. Ο ελάχιστος, λέμε, ο νασταλγός της αρχής, που το άσπρο στο μάτι του έχει γεμίσει με βρύα.Ο ξενιστής των ονείρων, που αλλοιώνει τα σχήματα και αναγκάζει τον χώρο να παθαίνει ναυτία.Ο μονοσάνδαλος είλωτας, το άξαφνο ράγισμα, η πόλη που τα κτίριά τας δεν έχουν πόρτα.Η ένρινη φάλαινα, το κήτος του Ιωνά το άγριο κόχλασμα που ετοιμάζει τα χόρτα.Αυτός ο ελάχιστος, αυτός ο εαυτός, ίδιος με θόρυβο ψυγείου σε άδειο σπίτι που δένει αρμονικά με τους υπόλοιπους ήχους του σύμπαντος και υφαίνουν τον τρόμο και μετά την πίστη.Παγώνει τον χρόνο, παγώνει το αίμα, δεν εξελίσσεται, δεν ερμηνεύει.Βουτάει τα δάχτυλα στο μέλι της ζωής και αυτιστικά θαρρείς για πάντα το αναδεύει.
Αυτός είναι ο ελάχιστος εαυτός μου!

Καλή Χρονιά με σχόλια και αφιερώσεις...

Καλά χρονιά πολυαγαπημένο μου κοινό και εύχομαι όλα να σας πάνε όπως τα θέλετε.Βέβαια για ακόμη μια φορά εγώ γράφω και εγώ διαβάζω τα κείμενα αλλά ας μην ζητάω πολλά.Για τον εαυτό μου εύχομαι να αντέξω όλους αυτούς τους τρελούς που έχω μπλέξει και βέβαια να πάει καλύτερα η φετινή χρονιά να πάει καλύτερα.Πάντως οι φετινές διακοπές δεν θύμιζαν Χριστούγεννα ήταν μουντά Χριστούγεννα χωρίς σημασία. Κι αν δεν έχουν σημασία τα Χριστούγεννα άστα να πάνε!


Είναι η πρώτη φορά που το κάνω αλλά μιας και είναι η πρώτη ανάρτηση της χρονιάς θέλω να ευχαριστήσω σε λίγα έως πολλά άτομα και απλά θα υπάρχουν μερικά λόγια για αυτούς που έχουν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου.

Ας αρχίσουμε...


Κυριακή: Με την μούρλια σου και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα σου με έκανες να γελάσω όταν δεν ήμουν καλά και ας έκανα μια δυο τρεις δέκα μαλακιούλες εσύ μου συμπαραστάθηκες ψυχολογικά με όλα αυτά που μου έλεγες!Σ'αγαπώ πολύ και σου εύχομαι να έχει ότι επιθυμείς από τη νέα χρονιά.

Ξαδερφούλες μου:Και βέβαια μιλάω για την Άννα και την Άλεξ που σας λατρεύω και που περάσαμε ένα πολύ ωραίο καλοκαίρι μαζί.Σας εύχομαι στην Άλεξ να περάσεις στην εξεταστική σου και στην Άννα να σου πάει καλά η χρονιά.


Αγγελίνα: Περάσαμε μαζί και καλές και κακές στιγμές αλλά στο τέλος μείναμε μαζί αγαπημένες.Σ'αγαπώ πάρα πολύ και σου εύχομαι να είσαι ευτυχισμένη σε όλη σου τη ζωή.


Χρύσα:Με τον υπέροχο χαρακτήρα σου μου συμπαραστάθηκες όταν το είχα ανάγκη.


Σωκράτης:Χαζούλη μου σε λατρεύω κι ακόμα κι αν πέρασες μια φάση δεν πειράζει γιατί απ'ότι κατάλαβα την ξεπέρασες και χαίρομαι γι'αυτό.Ελπίζω φέτος να βρεθούμε Αίγινα με την Αντιγόνη και τους υπόλοιπους...


Κωνσταντίνος:Είσαι πολύ καλός μου φίλος και νιώθω πολύ τυχερή γι'αυτό.Σου εύχομαι πραγματικά να βρεις αυτό που θες στη ζωή σου!!!!Αντε να βγούμε και καμιά φορά εγώ εσύ ο Ρήγας και τα κορίτσια...
< font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px;">

Αντιγόνη:Σε άφησα τελευταία γιατί είσαι ίσως το πιο σημαντικό από όλα τα άτομα που έχω αφιερώσει.Είσαι ντόμπρα και μου αρέσει πολύ αυτό μου στάθηκες σε στιγμές που είχα κυριολεκτικά τα χάλια μου.Με αγαπάς και το ξέρω και 'γω σ'αγαπώ και ακόμα κι όταν τσακωνόμαστε μετά από πέντε λεπτά τα έχουμε ξαναβρεί.Είσαι η κολλητή μου και ελπίζω να με θεωρείς και εσύ το ίδιο.Σου εύχομαι να πάρεις ότι θες απο την ζωή σου και την νεα χρονιά.Φιλιά...


Αυτά για τώρα ελπίζω όλοι σας να χορτάσατε διάβασμα και αφιερώσεις.ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΟΛΟΥΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!!