Μemories...

     Κάθε μέρα οι άνθρωποι πονάνε, αγαπάνε, μετανιώνουν για πράγματα που έκαναν ή δεν έκαναν, για πράγματα και για λέξεις που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ειπωθούν. Όλα αυτά λοιπόν μετατρέπονται σε απωθημένα και κλειδώνονται σε έναν ατέλειωτο κύκλο. Τις ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ. Οι αναμνήσεις μας ακολουθούν μέχρι και την άκρη του σύμπαντος, όπου κι αν πάμε ότι κι αν κάνουμε. Όσο βαθιά κι αν θέλουμε να τις θάψουμε στα απόκρυφα μέρη του υποσυνείδητού μας πάντα έρχεται η στιγμή που το παρελθόν μας χτυπά την πόρτα. Λένε πως κανείς δε φταίει γι' αυτό εκτός από σένα που δεν έκλεισες την πόρτα. Μα δεν είναι έτσι. Πώς μπορείς να κλειδώσεις την πόρτα στον ίδιο σου τον εαυτό, τις σκέψεις και τις αναμνήσεις σου? Είναι κάτι σχετικά αδύνατον. Πάντα θα είναι εκεί να δίνουν παρόν σε κάθε σου κίνηση. Θυμάσαι την τελευταία φορά που έγδαρες το γόνατό σου? Θυμάσαι το πρώτο σου φιλί? Το πρώτο σκίρτημα της καρδιάς σου? Το πρώτο άγγιγμα? Φυσικά και τα θυμάσαι όλα αυτά. Πράγματα άσχημα συμβαίνουν στον κόσμο, πράγματα που δεν μπορείς να αλλάξεις όσο κι αν το επιθυμείς. Εδώ δεν μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου και θα μπορέσεις να αλλάξεις τον κόσμο??? Ο κόσμος μας λειτουργεί με τους δικούς του κανόνες... κανόνες που πρέπει να τηρείς και εσύ. Οι άνθρωποι αλλάζουν... μα μονάχα για λίγο. Αργά ξαναγίνονται αυτοί που πραγματικά είναι. Όλα είναι μέσα στο DNA σου και αυτό φίλε μου δεν αλλάζει. Είναι το μοναδικό πράγμα πάνω σου που ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ. Τι συμβαίνει όμως όταν η  μοίρα σου σε αναγκάζει να γίνεις κάποιος που δεν ήθελες ποτέ να γίνεις? Τι συμβαίνει όταν η ζωή σε αφήνει στις σκιές των άλλων? Μέσα στο σκοτάδι? Είναι σα να κάνεις κύκλους γύρω από ένα δέντρο συνέχεια και συνέχεια... Έρχεται όμως η στιγμή που σταματάς να στριφογυρίζεις και γυρνάς να δεις τι γίνεται γύρω σου. Τότε συνειδητοποιείς πως είσαι μόνος. Πως όλοι αυτοί που αγαπούσες έχουν φύγει, έχουν χαράξει το δικό τους μονοπάτι όσο εσύ έκανες άσκοπους κύκλους. Τότε είναι που καταλαβαίνεις ότι το μόνο που σου έχει απομείνει είναι οι αναμνήσεις.

Τότε είναι που καταλαβαίνεις πως δεν υπάρχει δρόμος γυρισμού... Παρά μόνο εσύ και η μοναξιά σου...

Έτσι σας καληνυχτίζω αναγνώστες μου με μια ευχή για καλά Χριστούγεννα και ένα τραγούδι....